Historia Adamowic

Po wkroczeniu Niemców w 1939r. zostali aresztowani i osadzeni w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie: Siedlaczek Zygfryd, Dyrszka Wilhelm, Nowak Jan I, ponadto w Mauthausen zginął Henryk Achtelik oraz w Oświęcimiu: Syrnik Franciszek, Wincenty Wranik i Adamski Florian. Wielu młodych mężczyzn zostało powołanych do wojska niemieckiego i walczyło na różnych frontach II WŚ, gdzie zginęło 26 ludzi.

Zaginionych bez wieści 3. Wojska radzieckie internowały 10 mężczyzn, z czego kilku już nie powróciło. Widoczne okaleczenia odniosło na froncie 2 mężczyzn. Na minach zginęły 3 osoby cywilne w tym jedna kobieta. Rannych na minach zostało 3 cywili. Przez wojnę część mieszkańców nie wróciła już do swoich domostw. Straty były ogromne, brakowało bydłą i żywności. Większa część pól uprawnych i lasów była zaminowana. Na krótki czas po wyzwoleniu wieś była samodzielną gminą, jednak już w kilka miesięcy utworzono gromadę z wsi Raszczyce i Adamowice z siedzibą w Adamowicach. Pierwszym sołtysem po wyzwoleniu był Gruszka Józef, po nim Emanuel Sulski, następnie Stoś Stanisław, Święty Eryk, Zientek Oswald. Od 1945r. kolejnymi kierownikami Szkoły Podstawowej w Adamowicach byli Gruszka Józef, Szota Stanisław, a dyrektorami Hildegarda Jordan, Mańka Jan, Szulik Urszula, Barbara Plinta, a obecnie Czeszyk Bożena. Ludowy Zespół Sportowy powstał w 1946r. a jego długoletnim działaczem jest Depta Gerard. Boisko wybudowane zostało w roku 1952r. a jego przebudowa miała miejsce rok temu, czyli w roku 2017.